♛αяαмεsн♛

سلام.... 

میخوام امروزو بزارم واسه روزی که قراره یه نفرو بعد از هفت سال از دلم بیرون کنم....... 

درست قبول دارم همیشه واسم توی بقیه متفاوت ترین بودی 

همیشه نظرت واسه جالب بود 'لبخندتو به دنیا نمیفروختم....  رنگ چشمات اروم کننده درد هام بود .قبول، اینارو قبول دارم ولی نه زمانی که چهار سال اونارو ازم دور کنی......  نمی دونم شاید اشتباه فهمیدم شاید یه دوست داشتن عادی بوده نه عشق ،شاید فقط همین که تو واسم متفاوت بودی توی خیلی چیزا بوده نه دوست داشتن .دقیق نمی دونم ولی میدونم من هفت سال با اون احساس زندگی کردم ولی دیگه نمیتونم. از اولشم میدونستم ما مثل دو تا خط موازی هستیم البته نه مثل بقیه خط ها از یک نقطه هم راستا شروع میشدیم ولی جهتامون واسه امتداد عکس هم بود جوری که هیچ وقت به هم نمی رسیدیم....  ولی نمی دونم چرا توی این هفت سال با اینکه اینارو میدونستم ولی نمی خواستم قبولش کنم اما الان میخوام تمامشو بپذریم من یه دخترم و میتونم عشقمو خالصانه پای کسی بریزم که اونم عاشقم باشه نه کسی که چهار سال حتی کوچکترین خبری ازش ندارم من نمی خوام به وسیله تو که میدونم بر نمیگردی یا اگرم برگردی میدونم نه دیگه غرور من این اجازه رو نمیده که بخوامت و نه تو ..... بگذریم از اینا...  می خوام همینجا اعلام کنم که خودت با چهار سال دوری باعث شدی این احساسی که بهت داشتم کم شه...  و الانم میخوام کامل از قلبم بیرونش کنم و بزارم قلبمو تمام و کمال در اختیار کسی که اونم عاشقانه منو دوست داره و میتونه مکملم باشه وبا هم خوشبخت ترین زوج روی زمین باشیم.....  نیما تو اینو خوب میدونی کسی که اسمشو تنها صدا میزنم یا بابا داداش یعنی واسم فرق داره ولی اگر اینا باشه بعد تبدیل شه واسم جناب یعنی دیگه هیچ وقت این توقعو نباید داشته اشه باز تنها یا با لغب داداش صداش بزنم باهاش مثل قبل برخورد کنم...  پس جناب بنایی امیدوارم هر جا هستید خوشبخت شید....